ARKADAŞLIK ÜZERİNE…
ARKADAŞLIK ÜZERİNE…
Savaşın en kanlı günlerinden biri, Asker en iyi arkadaşının az ileride vurularak kanlar içerisinde yere düştüğünü gördü. İnsanın başını bir saniye bile siperin dışında tutamayacağı, ateş yağmuru altındaydılar, asker teğmene koştu ve:
“ Komutanım fırlayıp arkadaşımı alıp gelebilir miyim?”
Delirdin mi? Der gibi baktı teğmen…
“ Gitmeye değer mi? Arkadaşın delik deşik olmuş….Büyük olasılıkla ölmüştür bile…Kendi, hayatını da tehlikeye atma sakın!”
Asker ısrar etti ve teğmen ”peki” dedi. “ Git o zaman.”
İnanılması güç bir mucize… Asker o korkunç ateş sağanağı altında vurulmadan arkadaşına ulaştı. Onu sırtına aldı ve koşa koşa döndü… Birlikte siperin içerisine yuvarlandılar. Teğmen kanlar içerindeki askeri muayene etti… Sonra onu sipere taşıyan arkadaşına döndü:
“ Sana hayatını tehlikeye atma değmez demiştim, bu zaten ölmüş…”
“ Değdi, teğmenim.” Dedi asker.
“ Nasıl değdi? Dedi teğmen, bu adam ölmüş görmüyor musun?”
“ Gene de değdi komutanım, yanına ulaştığımda henüz sağdı. Onun son sözlerini duymak Dünyaya bedeldi benim için…”
Ve arkadaşının son sözlerini tekrarladı, hıçkırarak:
“ Geleceğini biliyordum.” demişti arkadaşı.
“ Geleceğini biliyordum…”
AVRUPA BİZİ NEDEN SEVMEZ HOCAM? ALEXANDER FLEMING VE PENİSİLİNİN KEŞFİ