ŞEMS-İ TEBRİZİ VE ÜÇ SORUYA BİR CEVAP
Mevlâna Celâleddîn-i Rumî’ye felsefecilerden bir grup geldi. Soru sormak istediklerini bildirdiler. Mevlâna hazretleri bunları Şems-i Tebrîzî’ye havale etti. Bunun üzerine onun yanına gittiler. Şems-i Tebrîzî hazretleri mescide, talebelere bir kerpiçle teyemmümün, nasıl yapılacağını gösteriyordu. Gelen felsefeciler, üç soru sormak istediklerini belirttiler, Şems-i Tebrîzî;
“Sorun!” buyurdu. İçlerinden birini başkan seçtiler. Hepsinin adına o soracaktı.
Sormaya başladı:
“Allah var dersiniz ama görünmez. Göster de inanalım.”
Şems-i Tebrîzî;
“Öbür sorunu da sor!” buyurdu. O;
“Şeytanın ateşten yaratıldığını söylersiniz, sonra da ateşle ona azâb edilecek dersiniz. Hiç ateş ateşe azâb eder mi?” dedi.
Şems-i Tebrîzî;
“Peki öbürünü de sor!” buyurdu. O;
“Ahrette herkes hakkını alacak, yaptıklarının cezasını çekecek diyorsunuz. Bırakın insanları, canları ne istiyorsa yapsınlar, karışmayın!” dedi.
Bunun üzerine Şems-i Tebrîzî, elindeki kuru kerpici adamın başına vurdu. Soru sormaya gelen felsefeci, derhâl zamanın kadısına gidip, davacı oldu.
“Ben, soru sordum, o başıma kerpiç vurdu.” dedi.
Şems-i Tebrîzî;
“Ben de sadece cevap verdim.” buyurdu.
Kadı bu işin açıklamasını istedi. Şems-i Tebrîzî şöyle anlattı:
“Efendim, bana Allahü teâlâyı göster de inanayım, dedi. Şimdi bu felsefeci, başının ağrısını göstersin de görelim.”
O kimse şaşırarak;
“Ağrıyor ama gösteremem.” Dedi.
Şems-i Tebrîzî;
“İşte Allah-ü teâlâ da vardır fakat görünmez.
Yine bana, şeytana ateşle nasıl azâb edileceğini sordu. Ben buna toprakla vurdum. Toprak onun başını acıttı. Hâlbuki kendi bedeni de topraktan yaratıldı.
Yine bana;
“Bırakın herkesin canı ne isterse onu yapsın. Bundan dolayı bir hak olmaz.” dedi. Benim canım, onun başına kerpici vurmak istedi ve vurdum. Niçin hakkını arıyor? Aramasa ya! Bu dünyada küçük bir mesele için hak aranırsa, o sonsuz olan ahret hayatında niçin hak aranmasın?” buyurdu.
KABAK LASTİKLİ ŞOFÖR SEYYİD ABDÜLKADİR GEYLANİ VEYALAN SÖYLEMEYEN ÇOCUK