KÜÇÜK BİR ÇAMUR DENİZİ BULANDIRMAZ
Sultan I.Ahmed’le Aziz Mahmud Hüdayi birbirlerini o kadar sever sayarlar, birbirlerine o kadar bağlıdırlar ki, bu sevgi saygı ve bağlılıktan kaynaklanan birçok olay ilgili kitaplarda yer almıştır.
Sultan Ahmed, Şeyhi Aziz Mahmut’a bir hediye sunmak istiyordu. Mürşidinin kendisinden bu hediyeyi kabul etmesi onu çok mutlu edecekti. Sultan Ahmed bir gün kendine uygun gördüğü bir hediyeyi Aziz Mahmud Hüdayi Hazretlerine gönderdi ama Şeyh Hazretleri kabul etmedi. Şüphesiz bu kabul etmeyiş, sultana karşı bir tavır anlamına gelmiyordu. Gerçek din büyüklerinden çoğu prensip olarak hediye kabul etmezdi. Bu, büyük insanların dünya malına hangi gözle baktıklarını, başkaları için ulaşılmaz sayılan şeylerin nazarlarında hiçbir değer taşımadığını ifade etmenin bir yoluydu.
Sultan Ahmed şeyhi Hüdayi’nin kabul etmediği hediyeyi yine bu devrin maneviyat ulularından Abdülmecit Sivasî’ye gönderdi. Sivasî kabul etti.
Kendisine, padişahın aynı hediyeyi Aziz Mahmut Hüdayi’ye sunduğu ama kabul etmediği de hatırlatıldı. Sivasî Hazretleri gerçek büyüklere yakışır bir tutum ortaya koydu :
– “Hüdayi Hazretleri bir karga değildir ki leşi kabul etsin” dedi.
Aziz Mahmud Hüdayi’ye de :
– “Sizin kabul etmediğiniz hediyeyi Şeyh Sivasî kabul etti” dediler.
Onun tepkisi de şöyle oldu :
– “Onun için hiç bir sakıncası yoktur. Çünkü o öyle büyük bir umman (okyanus) dur ki bir parçacık çamurun kendini bulandırmayacağını bilir.”