GÜNAHKÂR AĞIZDAN ÇIKAN DUA
Bir kafilede bulunan insanlar, Ebü’l-Hasan Harkânî hazretlerinin huzuruna gelip;
-Yollar korkuludur. Bize bir dua öğretiniz, diye istirham edince; buyurdu ki:
– O zaman, Ebü’l-Hasan’ı hatırınıza getiriniz!
Bu söz, gelenlerin hoşlarına gitmedi. Yolda eşkıya, önlerine çıktı. Hepsinin mal ve metalarını aldı. Yalnız, Ebü’l-Hasan-ı Harkânî hazretlerini hatırlayan bir kimsenin malına zarar gelmedi. Bu hâle arkadaşları şaşıp, sebebini sorduklarında;
-Ebü’l-Hasan-ı Harkânî’yi hatırladım ve kurtuldum, cevabını aldılar.
Gelip durumu Ebü’l-Hasan hazretlerine anlattılar. Ve
-Biz Allah’tan yardım istedik, eşkıyalar bizi soydu fakat seni hatırlayıp, senden yardım isteyen şu arkadaş kurtuldu. Bunun hikmeti nedir? Diye sordular.
—O arkadaşınızı kurtaran, Allahü teâlâdır. Günahkâr ağızdan çıkan duayı cenabı-ı Hak kabul etmez. Bunun için siz Allah’a yalvardığınız zaman duanız kabul olmadı. Bu arkadaşınız beni hatırlayıp imdat isteyince, ben de Rabbime dua ettim; “Ya Rabbi! Şu kulunu içinde bulunduğu belâdan kurtar.” dedim. Rabbim benim duamı kabul ettiği için, o arkadaşınız kurtuldu. Mesele bundan ibarettir.” buyurdu.